این یافته ها ، بحث کنونی در مورد قهرمانان معروف بیسبال همچون راجر کلمنس ، اندی پتیت و دیگران را بر سر زبانها انداخته است. کلمنس با ادای سوگند ، مصرف هر گونه استروئید و هورمون رشد را انکار کرد در حالی که پتیت به استفاده از هورمون رشد برای بهبود صدمات و جراحات اعتراف کرده است.
در ماه دسامبر گذشته ، رهبر سایق اکثریت مجلس سنای آمریکا آقای جورج میچل گزارشی را مبنی بر استفاده از داروهای افزایش دهنده عملکرد در ورزش بیسبال در مقیاس وسیع منتشر کرد.
دکتر هاولیو ، سرپرست تهیه کنندگان گزارش این تحقیق ، در مقاله ای اینترنتی با عنوان «وقایع سالیانه پزشکی داخلی» که هفدهم مارس منتشر خواهد شد، گفته است که : یافته های ما، موافق با گزارش میچل است.»
اما مقامات در مورد دشواریهایی موجود بر سر راه مقایسه استفاده از هورمون رشد در یک مطالعه کنترل شده و استفاده در جهان واقعی هشدار داده اند.
در دنیای واقعی ، میران مصرف هورمون رشد احتمالاً بالاتر است، ماده ای که اغلب با مواد دیگری هم ترکیب می شود ، کاری که به آن «انباشته کردن» می گویند.
دکتر لیو ، استادیار افتخاری کلینیک پزشکی دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد و رئیس انجمن آندوکرونولوژی در مرکز پزشکی سانتاکلاراولی در ایالت سنت جوز ، می گوید: این آخر کار نیست ، بلکه تازه شروع مسیر تحقیق می باشد.
دکتر تادشلیفستین ، استادیار پزشکی احیا در دانشکده پزشکی دانشگاه نیویورک افزود: بعضی از افراد از خود هورمون رشد استفاده می کنند که هدف آنها احتمالاً تاثیر ضد پیری این هورمون می باشد نه تاثیر آن بر روی بالا بردن عملکرد ، این افراد استروئیدها را همزمان با هورمون رشد مصرف می کنند تا اثر این هورمون بر روی بدنشان حفظ گردد .
گروه دکتر لیو پیشتر به این یافته رسیده بودند که هورمون رشد هیچ تاثیری در جوگیری از کهولت سن بر روی افراد مسن و سالم ندارد. لیو می گوید: ما می گوییم که نمی توانیم استفاده از هورمون رشد را بر اساس شواهد موجود برای اهداف ضد افزایش سن تجویز کنیم زیرا خطرات این کار بسیار بیشتر از مزایای آن است.
پس از آن ، محققان تصمیم گرفتند که رابطه بین مصرف هورمون رشد و افزایش عملکرد را بررسی کنند. این بررسی سیار دقیق بر روی 44 مقاله موجود از 27 نمونه تحقیقی مختلف انجام شده است و شامل افرادی است که سن آنها بین 13 تا 45 می باشد. تمام آنها به طور تصادفی انتخاب شده اند ، تحت کنترل قرار گرفته اند و بالاترین نمونه های مورد نیاز را در خود داشته اند.
استفاده از هورمون رشد انسانی باعث شد که بطور میانگین حدود 2 کیلوگرم وزن افراد مورد آزمایش ، افزایش پیدا کند که این افزایش وزن شامل عضلات و آب بدن هم می شود (هورمون رشد ذخیره آب بدن را افزایش می دهد). این موضوع از لحاظ آمار داده ای بسیار جالب توجه بود.
همچنین افزایش بسیار زیادی در چربی اتفاق افتاد که حدود 1 کیلوگرم بود.
اما هیچگونه افزایشی در استقامت ایروبیک مشاهده نشد. لیو می گوید : حتی ما در یافته های خود به شواهدی رسیدیم که هورمون رشد واقعاً می تواند عملکرد شما را بدتر کند.
توانایی بلند کردن اشیاء در افرادی که از این هورمون استفاده کردند هیچگونه افزایشی نیافت.
در دو مورد از سه مقاله موجود افزایش سح لاکتات مشاهده شد ، عاملی که می تواند به عملکرد ورزشی واقعاً آسیب بزند، عوارض جانبی ناخواسته ای هم بوجود آمد.
ماری چوز ، رئیس گروه زنان و استاد داروساز ، در دانشکده داروسازی دانشگاه ایرمالرما رنگل در مرکز سلامتی تکزاس A & M کینگسویل می گوید : حتی کسانی هم که از دوزهای کمتری استفاده می کردند دچار عوارض جانبی شدیدی می شدند. باید بسار مراقب باشیم زیرا حتی در این تحقیق هم بعضی از افراد دچار پارگی عضلانی ، ادم و خستگی شدند. از نظر ملی هم باید طرحی تهیه و به کنگره فرستاده شود تا مصرف این هورمون تحت کنترل درآید و فقط تجویز نگردد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: